4. YETİŞTİRİCİLİK
2005
DİLER, İbrahim; HOŞSU, Belgin; EMRE, Yılmaz; SEVGİLİ, Hüseyin
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{DİLER2005,
title = {ALABALIK (Oncorhynchus mykiss W., 1792) KARMA YEMLERİNE BAZI DOĞAL VE SENTETİK PİGMENT MADDELERİ İLAVESİNİN DERİ RENGİ ÜZERİNE ETKİLERİ},
author = {İbrahim DİLER and Belgin HOŞSU and Yılmaz EMRE and Hüseyin SEVGİLİ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y01bsb.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Alabalık (Oncorhynchus mykiss W., 1792) Karma Yemlerine Bazı Doğal Ve Sentetik Pigment Maddeleri İlavesinin Deri Rengi Ve Büyüme Üzerine Etkileri: Alabalıkların deri ve etindeki arzu edilen pembe-kırmızı renk karotenoid grubu renk maddeleri tarafından sağlanmaktadır. Doğal ve sentetik renk maddelerinin büyüme ve derideki birikimleri ile ilgili parametreleri karşılaştırmak amacıyle yapılan bu çalışma, 100 g.'lık alabalıklarda 7 grup halinde (30 ve 60 ppm.astaksantin ilaveli A1 ve A2, 30 ve 60 ppm. kırmızı biber ilaveli K1 ve K2, karides artık unu ilaveli P1 ve P2) ve 3 ay süresince düzenlenmiştir. Büyüme parametrelerinden olan spesifik büyüme oranı (SBO) en yüksek 0.84 ile K2 ve 0.83 ile A1, en düşük 0.54 ile C0 grubunda elde edilmiştir. Yem değerlendirme oranı (YDO) olarak en yüksek değer 1.38 ile A1’de en düşük değer ise 2.23 ile C0 grubunda elde edilmiştir (p<0.05). Derideki karotenoid birikim katsayısı en yüksek 0, 56 ile A1 ve en düşük 0, 09 ile P2 gruplarında bulunmuştur (p<0.05). Deneme gruplarında deride fiziksel değerlendirme hunter L*, a, b* CIE (1976) olarak yapılmıştır. Buradaki tristimulus değerlerinden olan a değeri, 0.76±0.35cd (C0) – 2, 60±0, 35b (A2) arasında, b değeri 7, 45±0.21c (C0) – 9, 85±0.21d (A1) arasında ve L değeri 65, 32±0.5d (A2) – 77, 23±0.47a (C0) arasında bulunmuştur (p<0.05). Anahtar kelimeler: Gökkuşağı alabalığı, deri pigmentasyonu, hunter L, a, b, spesifik büyüme oranı, yemden yararlanma oranı,},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Alabalık (Oncorhynchus mykiss W., 1792) Karma Yemlerine Bazı Doğal Ve Sentetik Pigment Maddeleri İlavesinin Deri Rengi Ve Büyüme Üzerine Etkileri: Alabalıkların deri ve etindeki arzu edilen pembe-kırmızı renk karotenoid grubu renk maddeleri tarafından sağlanmaktadır. Doğal ve sentetik renk maddelerinin büyüme ve derideki birikimleri ile ilgili parametreleri karşılaştırmak amacıyle yapılan bu çalışma, 100 g.'lık alabalıklarda 7 grup halinde (30 ve 60 ppm.astaksantin ilaveli A1 ve A2, 30 ve 60 ppm. kırmızı biber ilaveli K1 ve K2, karides artık unu ilaveli P1 ve P2) ve 3 ay süresince düzenlenmiştir. Büyüme parametrelerinden olan spesifik büyüme oranı (SBO) en yüksek 0.84 ile K2 ve 0.83 ile A1, en düşük 0.54 ile C0 grubunda elde edilmiştir. Yem değerlendirme oranı (YDO) olarak en yüksek değer 1.38 ile A1’de en düşük değer ise 2.23 ile C0 grubunda elde edilmiştir (p&lt0.05). Derideki karotenoid birikim katsayısı en yüksek 0, 56 ile A1 ve en düşük 0, 09 ile P2 gruplarında bulunmuştur (p&lt0.05). Deneme gruplarında deride fiziksel değerlendirme hunter L*, a, b* CIE (1976) olarak yapılmıştır. Buradaki tristimulus değerlerinden olan a değeri, 0.76±0.35cd (C0) – 2, 60±0, 35b (A2) arasında, b değeri 7, 45±0.21c (C0) – 9, 85±0.21d (A1) arasında ve L değeri 65, 32±0.5d (A2) – 77, 23±0.47a (C0) arasında bulunmuştur (p&lt0.05). Anahtar kelimeler: Gökkuşağı alabalığı, deri pigmentasyonu, hunter L, a, b, spesifik büyüme oranı, yemden yararlanma oranı,
DEMİRKALE, İBRAHİM; CENGİZLER, İBRAHİM
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{DEMİRKALE2005,
title = {DENİZ LEVREĞİ (Dicentrarchus labrax)’NİN FARKLI TUZ KONSANTRASYONLARINDA NA+ –K+–ATPAZ ENZİM AKTİVİTELERİNİN İZLENMESİ},
author = {İBRAHİM DEMİRKALE and İBRAHİM CENGİZLER},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y02isi.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada deniz levreğinin(D.labrax), deniz suyundan(%o40) farklı tuzluluklara direk transferini izleyen süreçte, solungaç Na+ K+ ATPaz enzim aktivitelerinde meydana gelen değişimler incelenmiştir. Balıklar iki tekerrürlü olacak şekilde, kontrol grubu olarak kabul edilen deniz suyundan %o30, %o15 ve %o0 salinitedeki suya direk transferini izleyen 8. 16. 32. 64.128. ve 256. saatlerde örnekleme yapılmıştır. Solungaç Na+ K+ ATPaz enzim aktivitesi %o0 ‘lık tatlı su grubunda diğerlerinden farklı bulunmuştur(p<0,05). %o30, %o15 ve %o0’ a transfer edilen balıklardaki enzim aktivitesi 32. saat’e kadar hızlı bir artış göstermiş, arkasından düşüşe geçmiştir. 256. saat’te ise %o40’da, %o30’da, %o15’de ve %o0 salinitedeki Na+ K+ ATPaz Enzim Aktivitesi sırasıyla 14, 88 ± 0, 08 m Pi /mg protein / saat, 9, 72 ± 0, 23 m Pi /mg protein / saat, 6, 61 ± 0, 14 m Pi /mg protein / saat, 13, 54 ± 0, 06m Pi /mg protein / saat olarak bulunmuştur. Ayrıca 16., 64. ve 256. saatlerde kas su konsantrasyonlarını ve kan plazma içeriklerini belirlemek amacıyla örnekler alınmış ve içerikleri belirlenmiştir. u çalışmada deniz levreğinin tatlı suya ve acı suya uyumu fizyolojik olarak incelenmiş ve transferi izleyen 10. günden itibaren uyumunun gerçekleştiği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Deniz Levreği, Dicentrarchus labrax Solungaç Na+ K+ ATPaz},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada deniz levreğinin(D.labrax), deniz suyundan(%o40) farklı tuzluluklara direk transferini izleyen süreçte, solungaç Na+ K+ ATPaz enzim aktivitelerinde meydana gelen değişimler incelenmiştir. Balıklar iki tekerrürlü olacak şekilde, kontrol grubu olarak kabul edilen deniz suyundan %o30, %o15 ve %o0 salinitedeki suya direk transferini izleyen 8. 16. 32. 64.128. ve 256. saatlerde örnekleme yapılmıştır. Solungaç Na+ K+ ATPaz enzim aktivitesi %o0 ‘lık tatlı su grubunda diğerlerinden farklı bulunmuştur(p&lt0,05). %o30, %o15 ve %o0’ a transfer edilen balıklardaki enzim aktivitesi 32. saat’e kadar hızlı bir artış göstermiş, arkasından düşüşe geçmiştir. 256. saat’te ise %o40’da, %o30’da, %o15’de ve %o0 salinitedeki Na+ K+ ATPaz Enzim Aktivitesi sırasıyla 14, 88 ± 0, 08 &#61549;m Pi /mg protein / saat, 9, 72 ± 0, 23 &#61549;m Pi /mg protein / saat, 6, 61 ± 0, 14 &#61549;m Pi /mg protein / saat, 13, 54 ± 0, 06&#61549;m Pi /mg protein / saat olarak bulunmuştur. Ayrıca 16., 64. ve 256. saatlerde kas su konsantrasyonlarını ve kan plazma içeriklerini belirlemek amacıyla örnekler alınmış ve içerikleri belirlenmiştir. u çalışmada deniz levreğinin tatlı suya ve acı suya uyumu fizyolojik olarak incelenmiş ve transferi izleyen 10. günden itibaren uyumunun gerçekleştiği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Deniz Levreği, Dicentrarchus labrax Solungaç Na+ K+ ATPaz
SAVAŞ, SEVGİ; ÖZVAROL, TÜLAY; GÜÇLÜ, ZEKİYE
FARKLI BESİN KONSANTRASYONLARININ Daphnia longispina’nın ÜRETİMİNE ETKİSİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SAVAŞ2005,
title = {FARKLI BESİN KONSANTRASYONLARININ Daphnia longispina’nın ÜRETİMİNE ETKİSİ},
author = {SEVGİ SAVAŞ and TÜLAY ÖZVAROL and ZEKİYE GÜÇLÜ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y03usu.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada, Daphnia longispina kültürüne farklı Chlorella vulgaris yoğunluğunun (0.05×106;0.1×106;0.2×106;0.4×106;0.8×106;1.6×106;2×106 h/ml) etkisi incelenmiştir. Deneme 16 aydınlık:8 saat karanlık ışık uygulamasında gerçekleştirilmiştir. Deneme başında, farklı besin yoğunlukları içeren her bir tüpe 1 adet 24 saatten genç birey konulmuş, birey sayısı ve büyüme hızı 25 gün süre ile belirlenmiştir. Daphnia longispina kültürlerinde en yüksek birey sayısı (105±2.828 birey/30ml) ve büyüme hızı (0.233±0, 001) 2×106 h/ml besin yoğunluğunda beslenen kültürlerde belirlenmiştir. Besin yoğunluğunun artması Daphnia longispina’nın birey sayısı ve büyüme hızını arttırmıştır. Farklı besin yoğunluklarının birey sayısına etkisi istatistiki olarak önemli (P<0,05) olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Daphnia longispina, Chlorella vulgaris., besin yoğunluğu, populasyon artışı},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, Daphnia longispina kültürüne farklı Chlorella vulgaris yoğunluğunun (0.05×106;0.1×106;0.2×106;0.4×106;0.8×106;1.6×106;2×106 h/ml) etkisi incelenmiştir. Deneme 16 aydınlık:8 saat karanlık ışık uygulamasında gerçekleştirilmiştir. Deneme başında, farklı besin yoğunlukları içeren her bir tüpe 1 adet 24 saatten genç birey konulmuş, birey sayısı ve büyüme hızı 25 gün süre ile belirlenmiştir. Daphnia longispina kültürlerinde en yüksek birey sayısı (105±2.828 birey/30ml) ve büyüme hızı (0.233±0, 001) 2×106 h/ml besin yoğunluğunda beslenen kültürlerde belirlenmiştir. Besin yoğunluğunun artması Daphnia longispina’nın birey sayısı ve büyüme hızını arttırmıştır. Farklı besin yoğunluklarının birey sayısına etkisi istatistiki olarak önemli (P&lt0,05) olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Daphnia longispina, Chlorella vulgaris., besin yoğunluğu, populasyon artışı
GENÇ, ERCÜMENT; GENÇ, AYÇE M; YILDIRIM, YASEMİN B; İKİZDOĞAN, TANER A
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{GENÇ2005,
title = {ÇAM ARISI, Neodiprion sertifer (GEOFFROY, 1785) (HYMENOPTERA: DİPRİONİDAE) İLE BESLENEN KARABALIK, Clarias gariepinus (BURCHELL 1822) LARVALARININ KARACİĞER HİSTOPATOLOJİS},
author = {ERCÜMENT GENÇ and AYÇE M GENÇ and YASEMİN B YILDIRIM and TANER A İKİZDOĞAN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y06asa.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Çam arısı (Neodiprion sertifer)’nın, Türkiye’nin Kuzey Anadolu Bölgeleri’ndeki, çam ormanlarında sıklıkla görüldüğü ve ciddi ekonomik kayıplara neden olduğu bilinmektedir. Anılan zararlının balık besini olarak değerlendirilebilme olanakları, karaciğer histopatolojisi temelinde araştırılmıştır. Neodiprion sertifer ile beslenen grupta gelişme izlenemeiştir. Histolojik analizlerde, karaciğerde lipoid dejenerasyon (steatosis) belirlenmiştir. Bu çalışma sonuçlarına göre, Çam arısı tırtılının Karabalık (Clarias gariepinus) rasyonu için alternatif yem olarak kullanılamayacağı belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Streptococcus iniae, Tilapia, Deneysel enfeksiyon, Polimeraz Zincir Reaksiyonu},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Çam arısı (Neodiprion sertifer)’nın, Türkiye’nin Kuzey Anadolu Bölgeleri’ndeki, çam ormanlarında sıklıkla görüldüğü ve ciddi ekonomik kayıplara neden olduğu bilinmektedir. Anılan zararlının balık besini olarak değerlendirilebilme olanakları, karaciğer histopatolojisi temelinde araştırılmıştır. Neodiprion sertifer ile beslenen grupta gelişme izlenemeiştir. Histolojik analizlerde, karaciğerde lipoid dejenerasyon (steatosis) belirlenmiştir. Bu çalışma sonuçlarına göre, Çam arısı tırtılının Karabalık (Clarias gariepinus) rasyonu için alternatif yem olarak kullanılamayacağı belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Streptococcus iniae, Tilapia, Deneysel enfeksiyon, Polimeraz Zincir Reaksiyonu
USTAOĞLU, SERAP; DALKIRAN, GÖRKEM
AKUAKÜLTÜRDE KAPALI DEVRE SİSTEMLERİN KULLANIMI Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{USTAOĞLU2005,
title = {AKUAKÜLTÜRDE KAPALI DEVRE SİSTEMLERİN KULLANIMI},
author = {SERAP USTAOĞLU and GÖRKEM DALKIRAN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y11bbs.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Geleneksel akuakültür sistemleri olan havuz ve kafeslerde balık yetiştiriciliğinde çok miktarda suya gereksinim vardır. Kapalı devre sistemler ya da resirküle sistemler, havuz ve kafeslerde balık yetiştiriciliğine bir alternatif oluşturmaktadır. Kapalı devre sistemlerde suyun arıtılması ve tekrar kullanımı ile aynı miktarda ürün, havuz yetiştiriciliğinde gereken suyun yalnızca küçük bir bölümü ile elde edilebilir. Kapalı devre sistemlerde yetiştiricilikte genellikle tanklar kullanıldığından alan gereksinimi de daha azdır. Kapalı devre sistemlerin az su ve az alan gereksinimi dışında, su sıcaklığı ve su kalitesinin kontrol edilebilirliği ve olumsuz hava şartlarından bağımsız olma gibi diğer bazı avantajları da vardır. Bu sistemler henüz pahalı yatırım gerektirmelerine rağmen, az miktarda su ile yıl boyu üretimin mümkün olması gibi nedenlerle yetiştiriciler tarafından ilgi duyulan sistemlerdir. Anahtar kelimeler: akuakültür, kapalı devre sistemler},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Geleneksel akuakültür sistemleri olan havuz ve kafeslerde balık yetiştiriciliğinde çok miktarda suya gereksinim vardır. Kapalı devre sistemler ya da resirküle sistemler, havuz ve kafeslerde balık yetiştiriciliğine bir alternatif oluşturmaktadır. Kapalı devre sistemlerde suyun arıtılması ve tekrar kullanımı ile aynı miktarda ürün, havuz yetiştiriciliğinde gereken suyun yalnızca küçük bir bölümü ile elde edilebilir. Kapalı devre sistemlerde yetiştiricilikte genellikle tanklar kullanıldığından alan gereksinimi de daha azdır. Kapalı devre sistemlerin az su ve az alan gereksinimi dışında, su sıcaklığı ve su kalitesinin kontrol edilebilirliği ve olumsuz hava şartlarından bağımsız olma gibi diğer bazı avantajları da vardır. Bu sistemler henüz pahalı yatırım gerektirmelerine rağmen, az miktarda su ile yıl boyu üretimin mümkün olması gibi nedenlerle yetiştiriciler tarafından ilgi duyulan sistemlerdir. Anahtar kelimeler: akuakültür, kapalı devre sistemler
SEREZLİ, RAMAZAN; OKUMUŞ, İBRAHİM; AKHAN, SÜLEYMAN
AKUAKÜLTÜRDE ANESTEZİNİN KULLANIMI Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SEREZLİ2005,
title = {AKUAKÜLTÜRDE ANESTEZİNİN KULLANIMI},
author = {RAMAZAN SEREZLİ and İBRAHİM OKUMUŞ and SÜLEYMAN AKHAN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y14dbu.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {İlk kez 1840’lı yıllarda tıp alanında kullanılmaya başlayan anestezikler, günümüzde su ürünleri yetiştiriciliği alanında da yaygın olarak kullanılmaktadır. Su ürünleri yetiştiriciliği sektöründe balıklardan kabuklulara kadar pek çok su ürünü için üretimin çeşitli aşamalarında anestezik veya sedatiflerin kullanılması kaçınılmaz olabilmektedir. Günümüzde en yaygın olarak kullanılan anestezikler MS222, benzokain ve 2-fenoksietanoldür. Bu derlemede anestezi ve anestezik ajanlar ve bunların su ürünleri sektöründe kullanımı üzerinde durularak, günümüzde kullanılan anesteziklerin kullanım şekilleri irdelenmiştir. Anahtar Sözcükler: Su ürünleri, Yetiştiricilik, Anestezi, Anestezikler, Sedasyon},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
İlk kez 1840’lı yıllarda tıp alanında kullanılmaya başlayan anestezikler, günümüzde su ürünleri yetiştiriciliği alanında da yaygın olarak kullanılmaktadır. Su ürünleri yetiştiriciliği sektöründe balıklardan kabuklulara kadar pek çok su ürünü için üretimin çeşitli aşamalarında anestezik veya sedatiflerin kullanılması kaçınılmaz olabilmektedir. Günümüzde en yaygın olarak kullanılan anestezikler MS222, benzokain ve 2-fenoksietanoldür. Bu derlemede anestezi ve anestezik ajanlar ve bunların su ürünleri sektöründe kullanımı üzerinde durularak, günümüzde kullanılan anesteziklerin kullanım şekilleri irdelenmiştir. Anahtar Sözcükler: Su ürünleri, Yetiştiricilik, Anestezi, Anestezikler, Sedasyon
ÖZDEMİR, ZEKİYE BİRİNCİ; BAT, LEVENT; ÜSTÜN, FUNDA; SATILMIŞ, HASAN HÜSEYİN; ŞAHİN, FATİH; FINENKO, GALİNA
Beroe ovata TÜRÜNÜN YUMURTA VERİMİ VE LARVAL GELİŞİMİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{ÖZDEMİR2005,
title = {Beroe ovata TÜRÜNÜN YUMURTA VERİMİ VE LARVAL GELİŞİMİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA},
author = {ZEKİYE BİRİNCİ ÖZDEMİR and LEVENT BAT and FUNDA ÜSTÜN and HASAN HÜSEYİN SATILMIŞ and FATİH ŞAHİN and GALİNA FINENKO},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y15bbd.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada Karadeniz’de bulunan ktenofor Beroe ovata türünün yumurta verimi ve yumurtadan itibaren larval gelişim aşamaları incelenmiştir. Çalışma O.M.Ü. Sinop Su Ürünleri Fakültesi’nde Eylül-Ekim 2003 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Sinop kıyılarından toplanan Beroe ovata türleri laboratuara getirilerek 180 µm’luk elekten süzülen temiz deniz suyuna aktarılmıştır. Besin verilmeden bekletilen organizmalardan günlük olarak (24 saat) alınan yumurta ve larvaların stereo mikroskop altında sayımı yapılmış ve fotoğrafları çelilmiştir. 40-80 mm boy sınıfında olan B. ovata bireylerinde yumurta miktarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Maksimum yumurta miktarı 60 mm uzunluğundaki bireyde 9800 adet olarak belirlenmiştir. B. ovata bireylerinden alınan larvalara, laboratuarda besin olarak Mnemiopsis leidyi verilmiş ve gelişim aşamaları günlük olarak izlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Karadeniz, Beroe ovata, Üreme, Yumurta, Larva, Mnemiopsis leidyi},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada Karadeniz’de bulunan ktenofor Beroe ovata türünün yumurta verimi ve yumurtadan itibaren larval gelişim aşamaları incelenmiştir. Çalışma O.M.Ü. Sinop Su Ürünleri Fakültesi’nde Eylül-Ekim 2003 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Sinop kıyılarından toplanan Beroe ovata türleri laboratuara getirilerek 180 µm’luk elekten süzülen temiz deniz suyuna aktarılmıştır. Besin verilmeden bekletilen organizmalardan günlük olarak (24 saat) alınan yumurta ve larvaların stereo mikroskop altında sayımı yapılmış ve fotoğrafları çelilmiştir. 40-80 mm boy sınıfında olan B. ovata bireylerinde yumurta miktarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Maksimum yumurta miktarı 60 mm uzunluğundaki bireyde 9800 adet olarak belirlenmiştir. B. ovata bireylerinden alınan larvalara, laboratuarda besin olarak Mnemiopsis leidyi verilmiş ve gelişim aşamaları günlük olarak izlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Karadeniz, Beroe ovata, Üreme, Yumurta, Larva, Mnemiopsis leidyi
BOZKURT, YUSUF; SEÇER, SELÇUK
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{BOZKURT2005,
title = {AYNALI SAZAN (Cyprinus carpio) BALIKLARINDA SPERMATOLOJİK ÖZELLİKLERİN ÜREME MEVSİMİ BOYUNCA BİREYSEL OLARAK DEĞİŞİMİ*},
author = {YUSUF BOZKURT and SELÇUK SEÇER},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y16abb.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu araştırmada aynalı sazanlarda (Cyprinus carpio), üreme mevsimi boyunca bireysel olarak spermatolojik özelliklerdeki değişim belirlenmiştir. Araştırmada cinsel olgunluğa erişmiş 10 adet erkek damızlık aynalı sazan kullanılmıştır. Erkek damızlık balıklardan sperma abdominal masaj yöntemi ile alınmış ve alınan spermalarda, miktar, spermatozoa motilitesi, spermatozoa canlılık süresi, spermatozoa yoğunluğu, toplam spermatozoa sayısı, sperma pH’sı ve sperma rengi üreme mevsimi boyunca belirlenmiştir. Aynalı sazan spermalarında ortalama (±SD) miktar (ml), motilite (%), canlılık süresi (s), yoğunluk (x109/ml), toplam spermatozoa sayısı (x109) ve pH değerleri bireysel olarak üreme mevsimi boyunca sırasıyla 2.53±1.76 - 19.13±31.33, 60.00±20.00 – 90.00±8.67, 189.67±80.93 – 622.00±877.78, 12.48±1.35 – 17.75±4.70, 42.70±26.80 – 270.82±445.68 and 7.00±0.00 – 7.50±0.50 şeklinde değişim göstermiştir. Sperma rengi ise üreme mevsimi boyunca süt beyazı olarak belirlenmiştir. Üreme mevsimi boyunca belirlenen spermatolojik özelliklerden miktar, motilite, canlılık süresi, yoğunluk ve toplam spermatozoa sayısının üreme mevsiminin ortasında artış gösterdiği ancak pH değerinin ise aynı dönemde azaldığı belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Aynalı sazan, Cyprinus carpio, sperma, spermatolojik özellikler},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu araştırmada aynalı sazanlarda (Cyprinus carpio), üreme mevsimi boyunca bireysel olarak spermatolojik özelliklerdeki değişim belirlenmiştir. Araştırmada cinsel olgunluğa erişmiş 10 adet erkek damızlık aynalı sazan kullanılmıştır. Erkek damızlık balıklardan sperma abdominal masaj yöntemi ile alınmış ve alınan spermalarda, miktar, spermatozoa motilitesi, spermatozoa canlılık süresi, spermatozoa yoğunluğu, toplam spermatozoa sayısı, sperma pH’sı ve sperma rengi üreme mevsimi boyunca belirlenmiştir. Aynalı sazan spermalarında ortalama (±SD) miktar (ml), motilite (%), canlılık süresi (s), yoğunluk (x109/ml), toplam spermatozoa sayısı (x109) ve pH değerleri bireysel olarak üreme mevsimi boyunca sırasıyla 2.53±1.76 - 19.13±31.33, 60.00±20.00 – 90.00±8.67, 189.67±80.93 – 622.00±877.78, 12.48±1.35 – 17.75±4.70, 42.70±26.80 – 270.82±445.68 and 7.00±0.00 – 7.50±0.50 şeklinde değişim göstermiştir. Sperma rengi ise üreme mevsimi boyunca süt beyazı olarak belirlenmiştir. Üreme mevsimi boyunca belirlenen spermatolojik özelliklerden miktar, motilite, canlılık süresi, yoğunluk ve toplam spermatozoa sayısının üreme mevsiminin ortasında artış gösterdiği ancak pH değerinin ise aynı dönemde azaldığı belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Aynalı sazan, Cyprinus carpio, sperma, spermatolojik özellikler
ERÇEN, ZEYNEP; TEKELİOĞLU, NAZMİ
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{ERÇEN2005,
title = {DL-ALANİN, DL-METİYONİN VE BUNLARIN KOMBİNE KULLANILMASININ SAZAN (Cyprinus carpio LİNNAEUS, 1758) FİNGERLİKLERİNİN BÜYÜMESİ ÜZERİNE ETKİLERİ},
author = {ZEYNEP ERÇEN and NAZMİ TEKELİOĞLU},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y17yba.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada, farklı oranlarda DL-alanin ve DL-metiyonin içeren diyetlerle beslenen sazan (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) fingerliklerinin büyümesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Canlı ağırlık ortalamaları 14.130.83 g olan balıklar materyal olarak kullanılmıştır. Besleme çalışmaları 60 gün sürdürülmüştür. Araştırma kontrol, %0.5, %1 ve %1.5 metiyonin, %0.5, %1 ve %1.5 alanin, %0.5, %1, %1.5 alanin+metiyonin içeren diyetle beslenen 10 gruptan oluşturulmuştur. Deneme sonunda DL-alanin ve DL-metiyonin katkılı yemlerle beslenen gruplar, kontrol grubuna göre daha yüksek oranda boyca büyüme ve canlı ağırlık artışı elde etmiştir (P<0.05). DL-alanin ve DL-metiyonin içeren diyetlerle beslenen gruplar, kendi aralarında benzer boyca büyüme ve canlı ağırlık artışı gerçekleştirmiştir (P>0.05). Yaşama oranı, %1.5 metiyonin ve %0.5 alanin+metiyonin içeren diyetlerle beslenen gruplarda %95.23, diğer gruplarda %100 olarak elde edilmiştir. Yem değerlendirme oranı ve günlük canlı ağırlık kazancı açısından, en iyi değer %0.5 metiyonin içeren diyetle beslenen gruptan sırasıyla 1, 56 ve 0.170.01 olarak elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Sazan, DL-alanin, DL-metiyonin, Büyüme},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, farklı oranlarda DL-alanin ve DL-metiyonin içeren diyetlerle beslenen sazan (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) fingerliklerinin büyümesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Canlı ağırlık ortalamaları 14.13&#61617;0.83 g olan balıklar materyal olarak kullanılmıştır. Besleme çalışmaları 60 gün sürdürülmüştür. Araştırma kontrol, %0.5, %1 ve %1.5 metiyonin, %0.5, %1 ve %1.5 alanin, %0.5, %1, %1.5 alanin+metiyonin içeren diyetle beslenen 10 gruptan oluşturulmuştur. Deneme sonunda DL-alanin ve DL-metiyonin katkılı yemlerle beslenen gruplar, kontrol grubuna göre daha yüksek oranda boyca büyüme ve canlı ağırlık artışı elde etmiştir (P&lt0.05). DL-alanin ve DL-metiyonin içeren diyetlerle beslenen gruplar, kendi aralarında benzer boyca büyüme ve canlı ağırlık artışı gerçekleştirmiştir (P>0.05). Yaşama oranı, %1.5 metiyonin ve %0.5 alanin+metiyonin içeren diyetlerle beslenen gruplarda %95.23, diğer gruplarda %100 olarak elde edilmiştir. Yem değerlendirme oranı ve günlük canlı ağırlık kazancı açısından, en iyi değer %0.5 metiyonin içeren diyetle beslenen gruptan sırasıyla 1, 56 ve 0.17&#61617;0.01 olarak elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Sazan, DL-alanin, DL-metiyonin, Büyüme
KAMACI, OKAN H; SAKA, ŞAHİN; FIRAT, KÜRŞAT
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{KAMACI2005,
title = {ALTERNATİF BİR TÜR OLARAK LAHOS (Epinephelus Spp. L. 1758) BALIKLARININ LARVAL YETİŞTİRİCİLİK ÇALIŞMALARI},
author = {OKAN H KAMACI and ŞAHİN SAKA and KÜRŞAT FIRAT},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y18sby.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Hızlı gelişen deniz balıkları üretim sektörünün yapısı incelendiğinde yumurtadan üretimi yapılan levrek ve çipura gibi balıkların yanında ekonomik değere sahip farklı türlerin de yetiştiriciliğinin yapılması gündeme gelmiştir. Lahos balıkları et kalitesi yüksekliği, dayanıklılık ve hızlı gelişim özelliklerinden dolayı yoğun yetiştiricilik çalışmaları için ideal bir alternatif tür olmaktadır. Yıllardır Uzakdoğu ve Pasifik Okyanusunda kıyısı bulunan ülkelerde yetiştiricilik çalışmaları doğadan yavru toplanması ve ağ kafeslerde üretiminin yapılması şeklinde sürdürülmektedir. Son 10 yıldır İsrail, İspanya gibi Akdeniz ülkelerinde de kontrollü şartlar altında larval yetiştiricilik çalışmaları başlamış ve başarıya ulaşmıştır. Ancak yine de lahos balıklarının üretiminde ilk sırayı Uzakdoğu ülkeleri almaktadır. Lahos balıkları genelde taşlık, kayalık, kum ve çamurlu diplerde yaşamlarını sürdürmektedirler. Ortalama olarak 20-200m derinliklerde yaşayan bu balıklar protogynous hermafrodit özellik gösterirler. Lahos yumurtaların çapı ortalama 750-850 µ civarındadır. Yetiştiricilik şartlarında lahos balıklarından yumurta alımı kolay olmamaktadır. Fakat yapılan çalışmalarda hormon uygulamaları ile yumurta alımı sağlanmaktadır. Yumurtalar 25–27°C’de inkubasyona alınırlar. Bu sıcaklıkta yumurtaların inkubasyonu yaklaşık 3–4 gün arasında sürer. Bu süre sonunda yumurtadan çıkan larvaların boyları 2–3 mm. arasındadır. Larvaların beslenmesi, ağız açıklıkları oldukça ufak olduğu için, yeşil su tekniği (Nannochloropsis sp. ve Tetraselmis sp.) ile birlikte ilk günler Bivalve larvaları ve S-type rotifer, daha sonra L-type Rotifer, Artemia nauplii, Artemia metanauplii, mikropartikül yemler ile yapılmaktadır. Lahos larvaları 33. günün sonunda larval dönemi bitirmekte ve metamorfoz dönemine girmektedirler. Bu dönemde balıkların boyları 25 mm’ye ulaşmaktadır. Yine yapılan çalışmalarda larvalar 50. güne ulaştıklarında boyları ortalama 7 cm olmaktadır. Larval yetiştiricilikte başarının anahtarı ilk besleme periyodundaki yaşama yüzdesini arttırmaktır. Bu gerçekleştirildiği takdirde lahosların toprak havuz ve ağ kafesler gibi tüm kültür ortamlarında yüksek stok yoğunluğunda yetiştiriciliği yapılabilmektedir.Ülkemizin doğal faunasında bulunan iki farklı lahos türü (Epinepheus aeneus ve Epinephelus alexandrinus) üzerine yapılacak çalışmalar ile yılda ortalama 600–650 gr gibi bir ağırlığa ulaşabilen ve kültür şartlarına dayanıklı bu türün ekonomimize kazandırılması sağlanacaktır. Anahtar Sözcükler: Lahos, yumurta, larva, yetiştiricilik, larval gelişim.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Hızlı gelişen deniz balıkları üretim sektörünün yapısı incelendiğinde yumurtadan üretimi yapılan levrek ve çipura gibi balıkların yanında ekonomik değere sahip farklı türlerin de yetiştiriciliğinin yapılması gündeme gelmiştir. Lahos balıkları et kalitesi yüksekliği, dayanıklılık ve hızlı gelişim özelliklerinden dolayı yoğun yetiştiricilik çalışmaları için ideal bir alternatif tür olmaktadır. Yıllardır Uzakdoğu ve Pasifik Okyanusunda kıyısı bulunan ülkelerde yetiştiricilik çalışmaları doğadan yavru toplanması ve ağ kafeslerde üretiminin yapılması şeklinde sürdürülmektedir. Son 10 yıldır İsrail, İspanya gibi Akdeniz ülkelerinde de kontrollü şartlar altında larval yetiştiricilik çalışmaları başlamış ve başarıya ulaşmıştır. Ancak yine de lahos balıklarının üretiminde ilk sırayı Uzakdoğu ülkeleri almaktadır. Lahos balıkları genelde taşlık, kayalık, kum ve çamurlu diplerde yaşamlarını sürdürmektedirler. Ortalama olarak 20-200m derinliklerde yaşayan bu balıklar protogynous hermafrodit özellik gösterirler. Lahos yumurtaların çapı ortalama 750-850 µ civarındadır. Yetiştiricilik şartlarında lahos balıklarından yumurta alımı kolay olmamaktadır. Fakat yapılan çalışmalarda hormon uygulamaları ile yumurta alımı sağlanmaktadır. Yumurtalar 25–27°C’de inkubasyona alınırlar. Bu sıcaklıkta yumurtaların inkubasyonu yaklaşık 3–4 gün arasında sürer. Bu süre sonunda yumurtadan çıkan larvaların boyları 2–3 mm. arasındadır. Larvaların beslenmesi, ağız açıklıkları oldukça ufak olduğu için, yeşil su tekniği (Nannochloropsis sp. ve Tetraselmis sp.) ile birlikte ilk günler Bivalve larvaları ve S-type rotifer, daha sonra L-type Rotifer, Artemia nauplii, Artemia metanauplii, mikropartikül yemler ile yapılmaktadır. Lahos larvaları 33. günün sonunda larval dönemi bitirmekte ve metamorfoz dönemine girmektedirler. Bu dönemde balıkların boyları 25 mm’ye ulaşmaktadır. Yine yapılan çalışmalarda larvalar 50. güne ulaştıklarında boyları ortalama 7 cm olmaktadır. Larval yetiştiricilikte başarının anahtarı ilk besleme periyodundaki yaşama yüzdesini arttırmaktır. Bu gerçekleştirildiği takdirde lahosların toprak havuz ve ağ kafesler gibi tüm kültür ortamlarında yüksek stok yoğunluğunda yetiştiriciliği yapılabilmektedir.Ülkemizin doğal faunasında bulunan iki farklı lahos türü (Epinepheus aeneus ve Epinephelus alexandrinus) üzerine yapılacak çalışmalar ile yılda ortalama 600–650 gr gibi bir ağırlığa ulaşabilen ve kültür şartlarına dayanıklı bu türün ekonomimize kazandırılması sağlanacaktır. Anahtar Sözcükler: Lahos, yumurta, larva, yetiştiricilik, larval gelişim.
SAVAŞ, SEVGİ; ÖZVAROL, TÜLAY; GÜÇLÜ, ZEKİYE
FARKLI BESİN KONSANTRASYONLARININ Daphnia longispina’nın ÜRETİMİNE ETKİSİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SAVAŞ2005b,
title = {FARKLI BESİN KONSANTRASYONLARININ Daphnia longispina’nın ÜRETİMİNE ETKİSİ},
author = {SEVGİ SAVAŞ and TÜLAY ÖZVAROL and ZEKİYE GÜÇLÜ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y21bib.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada, Daphnia longispina kültürüne farklı Chlorella vulgaris yoğunluğunun (0.05×106;0.1×106;0.2×106;0.4×106;0.8×106;1.6×106;2×106 h/ml) etkisi incelenmiştir. Deneme 16 aydınlık:8 saat karanlık ışık uygulamasında gerçekleştirilmiştir. Deneme başında, farklı besin yoğunlukları içeren her bir tüpe 1 adet 24 saatten genç birey konulmuş, birey sayısı ve büyüme hızı 25 gün süre ile belirlenmiştir. Daphnia longispina kültürlerinde en yüksek birey sayısı (105±2.828 birey/30ml) ve büyüme hızı (0.233±0, 001) 2×106 h/ml besin yoğunluğunda beslenen kültürlerde belirlenmiştir. Besin yoğunluğunun artması Daphnia longispina’nın birey sayısı ve büyüme hızını arttırmıştır. Farklı besin yoğunluklarının birey sayısına etkisi istatistiki olarak önemli (P<0,05) olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Daphnia longispina, Chlorella vulgaris., besin yoğunluğu, populasyon artışı},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, Daphnia longispina kültürüne farklı Chlorella vulgaris yoğunluğunun (0.05×106;0.1×106;0.2×106;0.4×106;0.8×106;1.6×106;2×106 h/ml) etkisi incelenmiştir. Deneme 16 aydınlık:8 saat karanlık ışık uygulamasında gerçekleştirilmiştir. Deneme başında, farklı besin yoğunlukları içeren her bir tüpe 1 adet 24 saatten genç birey konulmuş, birey sayısı ve büyüme hızı 25 gün süre ile belirlenmiştir. Daphnia longispina kültürlerinde en yüksek birey sayısı (105±2.828 birey/30ml) ve büyüme hızı (0.233±0, 001) 2×106 h/ml besin yoğunluğunda beslenen kültürlerde belirlenmiştir. Besin yoğunluğunun artması Daphnia longispina’nın birey sayısı ve büyüme hızını arttırmıştır. Farklı besin yoğunluklarının birey sayısına etkisi istatistiki olarak önemli (P&lt0,05) olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Daphnia longispina, Chlorella vulgaris., besin yoğunluğu, populasyon artışı
ÇAKMAK, EYÜP; AKSUNGUR, NİLGÜN; FİRİDİN, ŞİRİN; ÇAVDAR, YAHYA; KURTOĞLU, ZEKİ İ
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{ÇAKMAK2005,
title = {DOĞAL VE KULUÇKAHANE KÖKENLİ KARADENİZ ALABALIĞI (Salmo trutta labrax, PALLAS 1811) ANAÇLARINDA ÜREME ÖZELLİKLERİNİN İRDELENMESİ},
author = {EYÜP ÇAKMAK and NİLGÜN AKSUNGUR and ŞİRİN FİRİDİN and YAHYA ÇAVDAR and ZEKİ İ KURTOĞLU},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y22iis.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Karadeniz Alabalığı (Salmo trutta labrax PALLAS, 1811) Türkiye’nin Kuzeydoğusunda yer alan derelerde doğal yayılım göstermektedir. Ekonomik değeri yüksek olan anadrom türlerin çeşitli nedenlerle stokları gittikçe azalmaktadır. Bu çalışma, türün kültüre alınmasına katkı sağlamak amacıyla, yumurta verimliliğinin belirlenmesi ve üreme konusunda karşılaşılan problemlerin çözümü konularında yürütülmüştür. Çalışma süresince Kasım-Şubat döneminde cinsel olgunluğa ulaşan balıklar morfolojik yapıları ve kökenlerine göre ayırt edilerek sağılmış ve üreme özellikleri tespit edilmiştir. İlk dönem (Kasım 1998) sağılan doğal kökenli anaçlardan elde edilen yavrular kültür şartlarında büyütülerek 2002 üreme döneminde anaç olarak kullanılmışlardır. Bu anaçların sağımı ile kuluçkahane kökenli yumurtalar elde edilmiştir. Ayrıca çalışmada anaçlar markalanarak yıllara göre üreme özelliği takip edilmiş ve doğal ortamdan elde edilen anaçlarla kuluçkahane kökenli anaçların üreme özellikleri irdelenmiştir. Anahtar Kelimeler : Karadeniz Alabalığı, Salmo trutta labrax, Fekondite, Yumurta çapı, Döllenme oranı},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Karadeniz Alabalığı (Salmo trutta labrax PALLAS, 1811) Türkiye’nin Kuzeydoğusunda yer alan derelerde doğal yayılım göstermektedir. Ekonomik değeri yüksek olan anadrom türlerin çeşitli nedenlerle stokları gittikçe azalmaktadır. Bu çalışma, türün kültüre alınmasına katkı sağlamak amacıyla, yumurta verimliliğinin belirlenmesi ve üreme konusunda karşılaşılan problemlerin çözümü konularında yürütülmüştür. Çalışma süresince Kasım-Şubat döneminde cinsel olgunluğa ulaşan balıklar morfolojik yapıları ve kökenlerine göre ayırt edilerek sağılmış ve üreme özellikleri tespit edilmiştir. İlk dönem (Kasım 1998) sağılan doğal kökenli anaçlardan elde edilen yavrular kültür şartlarında büyütülerek 2002 üreme döneminde anaç olarak kullanılmışlardır. Bu anaçların sağımı ile kuluçkahane kökenli yumurtalar elde edilmiştir. Ayrıca çalışmada anaçlar markalanarak yıllara göre üreme özelliği takip edilmiş ve doğal ortamdan elde edilen anaçlarla kuluçkahane kökenli anaçların üreme özellikleri irdelenmiştir. Anahtar Kelimeler : Karadeniz Alabalığı, Salmo trutta labrax, Fekondite, Yumurta çapı, Döllenme oranı
KAYIŞ, Şevki; BALTA, Fikri; YANDI, İlhan; AKHAN, Süleyman
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{KAYIŞ2005,
title = {Costia necatrix ve Ambiphyra spp. İLE ENFESTE OLMUŞ LEPİSTES (Poecilia reticulata) BALIKLARINDA FORMALDEHİT UYGULAMASI},
author = {Şevki KAYIŞ and Fikri BALTA and İlhan YANDI and Süleyman AKHAN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y25biu.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada birer protozoan parazit olan Costia necatrix ve Ambiphyra spp. ile enfeste olmuş ortalama boyları (2.12±0, 3) cm olan Lepistes (Poecilia reticulata) balıklarının tedavisinde formaldehit uygulaması gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak (22±0, 5)0C de 250ml/ton 1 saat dozunda 3 gün ardı ardına formaldehit uygulamasının Lepistes (Poecilia reticulata) balıklarında ki Ambiphyra spp. enfestasyonlarını tedavide başarılı olduğu, Costia necatrix’te ise tam bir başarının sağlanamadığı gözlemlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Lepistes, Costia necatrix, Ambiphyra spp, Formaldehit},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada birer protozoan parazit olan Costia necatrix ve Ambiphyra spp. ile enfeste olmuş ortalama boyları (2.12±0, 3) cm olan Lepistes (Poecilia reticulata) balıklarının tedavisinde formaldehit uygulaması gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak (22±0, 5)0C de 250ml/ton 1 saat dozunda 3 gün ardı ardına formaldehit uygulamasının Lepistes (Poecilia reticulata) balıklarında ki Ambiphyra spp. enfestasyonlarını tedavide başarılı olduğu, Costia necatrix’te ise tam bir başarının sağlanamadığı gözlemlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Lepistes, Costia necatrix, Ambiphyra spp, Formaldehit
APAYDIN, GÖKHAN; VEREP, BÜLENT; MUTLU, CENGİZ; YANDI, İLHAN; SERDAR, OSMAN; TIRAŞOĞLU, ENGİN; ÇEVİK, UĞUR; KOBYA, ALİ İHSAN
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{APAYDIN2005,
title = {DENİZ KAFESLERİNDE YETİŞTİRİLEN GÖKKUŞAĞI ALABALIKLARI (Oncorhynchus mykiss)’NDA ELEMENT ANALİZİ (RİZE-TÜRKİYE)},
author = {GÖKHAN APAYDIN and BÜLENT VEREP and CENGİZ MUTLU and İLHAN YANDI and OSMAN SERDAR and ENGİN TIRAŞOĞLU and UĞUR ÇEVİK and ALİ İHSAN KOBYA},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y26aid.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada Rize kıyılarında iki farklı deniz kafes çiftliğinde yetiştirilen Gökkuşağı alabalıklarında iz element konsantrasyonları araştırıldı. Balıklarda EDXRF analiz methodu kullanılarak yedi farklı element belirlendi. Balık örneklerinin elemental analizi için, radioizotopla uyarma x-ışını floresans analiz sisteminde çoklu standart ekleme yöntemi uygulanmıştır. Karaciğer, solungaç, iç organlar ve kas dokularını içeren balık doku örneklerinin spectral pik analizlerinde Sülfür(S), Klor (Cl), Potasyum(K), Kalsiyum (Ca), Demir (fe), Kalay (Sn) ve Baryum (Ba) içerdikleri görülmüştür. Alabalık doku örneklerinde bulunan Kalay ve Baryum biota için toksik olan ağır metallerdir. Ancak doku örneklerinde belirlenen ağır metal konsantrasyonlarının Amerikan Çevre Koruma Teşkilatı (USEPA) ve Türk Gıda Kodeksinin müsaade ettiği sınırlardan yüksek olmadığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: EDXRF, gökkuşağı alabalığı, element analizi},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada Rize kıyılarında iki farklı deniz kafes çiftliğinde yetiştirilen Gökkuşağı alabalıklarında iz element konsantrasyonları araştırıldı. Balıklarda EDXRF analiz methodu kullanılarak yedi farklı element belirlendi. Balık örneklerinin elemental analizi için, radioizotopla uyarma x-ışını floresans analiz sisteminde çoklu standart ekleme yöntemi uygulanmıştır. Karaciğer, solungaç, iç organlar ve kas dokularını içeren balık doku örneklerinin spectral pik analizlerinde Sülfür(S), Klor (Cl), Potasyum(K), Kalsiyum (Ca), Demir (fe), Kalay (Sn) ve Baryum (Ba) içerdikleri görülmüştür. Alabalık doku örneklerinde bulunan Kalay ve Baryum biota için toksik olan ağır metallerdir. Ancak doku örneklerinde belirlenen ağır metal konsantrasyonlarının Amerikan Çevre Koruma Teşkilatı (USEPA) ve Türk Gıda Kodeksinin müsaade ettiği sınırlardan yüksek olmadığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: EDXRF, gökkuşağı alabalığı, element analizi
TEKİNAY, AHMET ADEM; GÜROY, DERYA; GÜROY, BETÜL; ÇELİK, İHSAN; ÇEVİK, NAZAN
BALIK YEMLERİNİN FİZİKSEL KALİTESİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{TEKİNAY2005,
title = {BALIK YEMLERİNİN FİZİKSEL KALİTESİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER},
author = {AHMET ADEM TEKİNAY and DERYA GÜROY and BETÜL GÜROY and İHSAN ÇELİK and NAZAN ÇEVİK},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y27yib.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Balık yetiştiriciliğinde kullanılan pelet veya ekstrude yemlerin kimyasal özellikleri yanında, fiziksel kaliteleri de büyük öneme sahiptir. Tozlanma, kırılma, boy farklılığı, yoğunluk (yüzme, hızlı batma), suda dağılma ve fazla yağlanma, yem ve balık üreticilerinin pratikte karşılaştığı önemli fiziksel problemler olarak tespit edilmiştir. Bu problemlerin nedenleri, yem teknolojileri uygulamaları desteğinde analiz edilerek, balık yemleri üretiminde önemli olan sürdürülebilir kalite standartları için çözüm önerileri getirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Balık Yemi, Pelet Yem, Ekstrude Yem, Fiziksel Kalite},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Balık yetiştiriciliğinde kullanılan pelet veya ekstrude yemlerin kimyasal özellikleri yanında, fiziksel kaliteleri de büyük öneme sahiptir. Tozlanma, kırılma, boy farklılığı, yoğunluk (yüzme, hızlı batma), suda dağılma ve fazla yağlanma, yem ve balık üreticilerinin pratikte karşılaştığı önemli fiziksel problemler olarak tespit edilmiştir. Bu problemlerin nedenleri, yem teknolojileri uygulamaları desteğinde analiz edilerek, balık yemleri üretiminde önemli olan sürdürülebilir kalite standartları için çözüm önerileri getirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Balık Yemi, Pelet Yem, Ekstrude Yem, Fiziksel Kalite
ÇEVİK, NAZAN; GUROY, DERYA; TEKİNAY, AHMET ADEM
BALIK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE TEHLİKE ANALİZİ VE KRİTİK KONTROL NOKTALARI (HACCP) SİSTEMİ UYGULAMASI Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{ÇEVİK2005,
title = {BALIK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE TEHLİKE ANALİZİ VE KRİTİK KONTROL NOKTALARI (HACCP) SİSTEMİ UYGULAMASI},
author = {NAZAN ÇEVİK and DERYA GUROY and AHMET ADEM TEKİNAY},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y28sia.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Balık işleme sektöründe Tehlike Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları (HACCP) Sistemi ürün güvenliğinin sağlanmasında düzenli olarak uygulanmaktadır. Balık yetiştiriciliğinde ekstansif koşullardan entansif koşullara geçilmesiyle birlikte balıkların sağlığı ve işletme verimini negatif etkileyecek tehlike ve riskler artmaktadır. Birim alanda balık sayısı arttıkça hastalık riskleri artmakta, bu da yemle birlikte ilaç kullanımını gerektirmektedir. Ayrıca, yetiştiricilikte su kalitesi ve çevre koşulları da, güvenilir üretim gerçekleştirilmesinde son derece önemli rol oynar. Su ürünleri pazarında, daha kaliteli ve aynı zamanda güvenilir akuakültür ürünleri sunumu için çiftlik bazında tehlike analizi sistemi uygulanarak riskler önceden belirlenerek oluşmadan engellenmesi sağlanmalıdır. Bu nedenle, bu sektörde HACCP sistemi uygulanmasının üretimi olumlu etkileyeceği düşünülmektedir. Genel olarak, HACCP, gıda güvenliğinin sağlanabilinmesi için fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik risk analizlerinin analitik çalışmayla yürütüldüğü bir sistemdir. Bu çalışmada, HACCP sisteminin balık yetiştiriciliği üretimine, uygulama modeli açıklanmıştır. Anahtar Sözcükler: Balık Yetiştiriciliği, Tehlke Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları HACCP},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Balık işleme sektöründe Tehlike Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları (HACCP) Sistemi ürün güvenliğinin sağlanmasında düzenli olarak uygulanmaktadır. Balık yetiştiriciliğinde ekstansif koşullardan entansif koşullara geçilmesiyle birlikte balıkların sağlığı ve işletme verimini negatif etkileyecek tehlike ve riskler artmaktadır. Birim alanda balık sayısı arttıkça hastalık riskleri artmakta, bu da yemle birlikte ilaç kullanımını gerektirmektedir. Ayrıca, yetiştiricilikte su kalitesi ve çevre koşulları da, güvenilir üretim gerçekleştirilmesinde son derece önemli rol oynar. Su ürünleri pazarında, daha kaliteli ve aynı zamanda güvenilir akuakültür ürünleri sunumu için çiftlik bazında tehlike analizi sistemi uygulanarak riskler önceden belirlenerek oluşmadan engellenmesi sağlanmalıdır. Bu nedenle, bu sektörde HACCP sistemi uygulanmasının üretimi olumlu etkileyeceği düşünülmektedir. Genel olarak, HACCP, gıda güvenliğinin sağlanabilinmesi için fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik risk analizlerinin analitik çalışmayla yürütüldüğü bir sistemdir. Bu çalışmada, HACCP sisteminin balık yetiştiriciliği üretimine, uygulama modeli açıklanmıştır. Anahtar Sözcükler: Balık Yetiştiriciliği, Tehlke Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları HACCP
TEKİNAY, AHMET ADEM; GUROY, DERYA; ÇEVİK, NAZAN
BALIK YEMLERİNDE MİKOTOKSİN KONTROLÜ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{TEKİNAY2005b,
title = {BALIK YEMLERİNDE MİKOTOKSİN KONTROLÜ},
author = {AHMET ADEM TEKİNAY and DERYA GUROY and NAZAN ÇEVİK},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y29diy.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Mikotoksinler, Aspregillus, Penicillium ve Fussarium gibi filamentöz küfler tarafından üretilen toksik bileşikler olarak hem insanlar hem de hayvan sağlığını olumsuz etkilemektedir. Balık yetiştiriciliği sektöründe, mikotoksin kontaminasyon kaynağı mısır, fındık unu, buğday, soya ve pamuk küspesi gibi bitiksel kaynaklı hammaddeler olduğu gibi, et ve kemik unu ve balık unu gibi hayvansal kaynaklı yem hammaddeleri de toksin kaynağı olabilmektedir. Yem hammaddeleri en önemli mikotoksin kaynağı olmasına rağmen, toksin kontaminasyonu, yem hammaddeleri ve yemlerin depolandığı koşullara bağlı olarak, hammadde hasat ve depolanmadan başlayarak, yemlerin balık çiftliklerinde balıklara verilmesine kadar yem üretiminin tüm aşamalarında meydana gelebilir. Mikotoksinler, canlılarda toksijenik, mutajenik, teratojenik ve karsinojenik etkilere neden olurlar. Balık yetiştiriciliğinde, mikotoksinler, üretimde verim düşüşü ve yüksek ölüm oranlarına neden olduklarından dolayı balık yemindeki toksin kontaminasyonlarının engellenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada balık yetiştiriciliğinde, ve özellikle balık yemlerinde mikotoksin kontaminasyonunu kontrol altında tutulması için denetimli hammadde temini ve yem üretiminin yanı sıra yemlerde mikotoksin bağlayıcı kullanımı önerilmiştir. Anahtar Sözcükler: Mikotoksin, Balık Yemi, Mikotoksin Bağlayıcı.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Mikotoksinler, Aspregillus, Penicillium ve Fussarium gibi filamentöz küfler tarafından üretilen toksik bileşikler olarak hem insanlar hem de hayvan sağlığını olumsuz etkilemektedir. Balık yetiştiriciliği sektöründe, mikotoksin kontaminasyon kaynağı mısır, fındık unu, buğday, soya ve pamuk küspesi gibi bitiksel kaynaklı hammaddeler olduğu gibi, et ve kemik unu ve balık unu gibi hayvansal kaynaklı yem hammaddeleri de toksin kaynağı olabilmektedir. Yem hammaddeleri en önemli mikotoksin kaynağı olmasına rağmen, toksin kontaminasyonu, yem hammaddeleri ve yemlerin depolandığı koşullara bağlı olarak, hammadde hasat ve depolanmadan başlayarak, yemlerin balık çiftliklerinde balıklara verilmesine kadar yem üretiminin tüm aşamalarında meydana gelebilir. Mikotoksinler, canlılarda toksijenik, mutajenik, teratojenik ve karsinojenik etkilere neden olurlar. Balık yetiştiriciliğinde, mikotoksinler, üretimde verim düşüşü ve yüksek ölüm oranlarına neden olduklarından dolayı balık yemindeki toksin kontaminasyonlarının engellenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada balık yetiştiriciliğinde, ve özellikle balık yemlerinde mikotoksin kontaminasyonunu kontrol altında tutulması için denetimli hammadde temini ve yem üretiminin yanı sıra yemlerde mikotoksin bağlayıcı kullanımı önerilmiştir. Anahtar Sözcükler: Mikotoksin, Balık Yemi, Mikotoksin Bağlayıcı.
NEŞER, GÖKDENİZ; ÜNSALAN, DENİZ; KURTULUŞ, NİHAT; ALTUNSARAY, ERKİN
AÇIKDENİZ BALIK YETİŞTİRİCİLİĞİ İÇİN YÜZER BİR TESİS MODELİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{NEŞER2005,
title = {AÇIKDENİZ BALIK YETİŞTİRİCİLİĞİ İÇİN YÜZER BİR TESİS MODELİ},
author = {GÖKDENİZ NEŞER and DENİZ ÜNSALAN and NİHAT KURTULUŞ and ERKİN ALTUNSARAY},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y35bui.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Ülkemizde son yıllarda yaygınlaşan, ekonomimize önemli bir miktarda döviz girdisi sağlayıp, geniş bir istihdam yaratan ve halk kitlelerinin bir gıda olarak balıkla tanışmasını sağlayan akuakültür, kıyı ve kıyıya oldukça yakın tesislerde gerçekleştirilmektedir. Günden güne artan ve dünya ölçeğinde rekabetçi kalmak gerekliliğiyle de artmak zorunda olan akukültür kapasiteleri kıyı ve yakınlarındaki sucul ortamın kaldırma kapasitesilerini aşmak tehlikesiyle işkolunda etkinlik gösteren tesislerin daha derin sulara taşınması zorunluluğunu beraberinde getirmektedir. Tesislerin açıkdenize konuşlandırılması bu etkinliklerin turizme olumsuz olduğu iddia edilen etkilerini azaltmak veya en azından sektörler arasındaki yıpratıcı sürtüşmeyi ortadan kaldırmak yararlarının doğmasını da sağlayacaktır. Akuakültür işkolunun yaşamsal önemi haiz açıkdeniz üretim tesisi ihtiyacını gidermek amacıyla Dokuz Eylül Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Teknolojisi Enstitüsü’nden bir grup araştırmacı, Uğurlu Balık Üretim Sanayi, Ticaret Limitet Şirketi’nden uygulamacıların görüşlerinden yararlanmak suretiyle yarıbatık yüzer bir tesisi projelendirmişlerdir. Şekilde sunulan, çelik malzeme kullanılmak suretiyle üretimi planlanan tesisi proje ayrıntılarını kamuoyuna sunmak amacıyla ortaya konan bu çalışmada proje gerekçeleri ve temel kabuller ayrıntılandırılmaktadır. Anahtar sözcükler: Açıkdeniz balık yetiştiriciliği, Yarıbatık platform tasarımı ve üretimi},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Ülkemizde son yıllarda yaygınlaşan, ekonomimize önemli bir miktarda döviz girdisi sağlayıp, geniş bir istihdam yaratan ve halk kitlelerinin bir gıda olarak balıkla tanışmasını sağlayan akuakültür, kıyı ve kıyıya oldukça yakın tesislerde gerçekleştirilmektedir. Günden güne artan ve dünya ölçeğinde rekabetçi kalmak gerekliliğiyle de artmak zorunda olan akukültür kapasiteleri kıyı ve yakınlarındaki sucul ortamın kaldırma kapasitesilerini aşmak tehlikesiyle işkolunda etkinlik gösteren tesislerin daha derin sulara taşınması zorunluluğunu beraberinde getirmektedir. Tesislerin açıkdenize konuşlandırılması bu etkinliklerin turizme olumsuz olduğu iddia edilen etkilerini azaltmak veya en azından sektörler arasındaki yıpratıcı sürtüşmeyi ortadan kaldırmak yararlarının doğmasını da sağlayacaktır. Akuakültür işkolunun yaşamsal önemi haiz açıkdeniz üretim tesisi ihtiyacını gidermek amacıyla Dokuz Eylül Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Teknolojisi Enstitüsü’nden bir grup araştırmacı, Uğurlu Balık Üretim Sanayi, Ticaret Limitet Şirketi’nden uygulamacıların görüşlerinden yararlanmak suretiyle yarıbatık yüzer bir tesisi projelendirmişlerdir. Şekilde sunulan, çelik malzeme kullanılmak suretiyle üretimi planlanan tesisi proje ayrıntılarını kamuoyuna sunmak amacıyla ortaya konan bu çalışmada proje gerekçeleri ve temel kabuller ayrıntılandırılmaktadır. Anahtar sözcükler: Açıkdeniz balık yetiştiriciliği, Yarıbatık platform tasarımı ve üretimi
SUZER, CÜNEYT; SAKA, ŞAHİN; FIRAT, KÜRŞAT; ÖZDEN, OSMAN
FARKLI KÜLTÜR SİSTEMLERİNDE FANGRİ (Pagrus pagrus, L.1758) LARVA ÜRETİM TEKNOLOJİSİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SUZER2005,
title = {FARKLI KÜLTÜR SİSTEMLERİNDE FANGRİ (Pagrus pagrus, L.1758) LARVA ÜRETİM TEKNOLOJİSİ},
author = {CÜNEYT SUZER and ŞAHİN SAKA and KÜRŞAT FIRAT and OSMAN ÖZDEN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y37yud.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada, özellikle son yıllarda alternatif tür kapsamında değerlendirilen fangri, (Pagrus pagrus) balığının larval döneminde (0–35 gün) 3 farklı kültür teknolojisinin larval gelişime olan etkileri incelenmiştir. 3 tekrarlı ve tam kontrollü koşullar altında uygulanan çalışmada, akışkanlı su, air-lift ve kapalı devre üretim teknikleri olmak üzere 3 farklı larva üretim teknolojisi kullanılmış ve tanklar sırasıyla A, B ve C grubu olarak adlandırılmıştır. Tamamen toz yeme geçişin yapıldığı 35. gün sonunda, larvalara ait total boy ve ağırlık gelişimleri incelendiğinde, en iyi total boy 18.21±4.1 mm ve 83.73±6.7 mg ağırlık olarak, air-lift üretim tekniğinin uygulandığı B grubunda elde edilmiştir. Bu grubu 17.25±3.2 mm total boy ve 79.33±5.7 mg ağırlık değeri ile kapalı devrede uygulanan C grubu ve 15.52±3.3 mm total boy ve 69.13±8.2 mg ağırlık değeri ile akışkanlı su üretim tekniğinin uygulandığı A grubu izlemiştir. Total boy ve ağırlık gelişimi açısından, B grubu ile C grubu arasındaki fark önemsiz bulunmuştur (p>0.05). A grubu ile diğer gruplar arasındaki fark ise önemlidir (p<0.05). Ayrıca hava kesesi gelişim oranı gruplarda sırası ile %90, %93 ve %89 olarak hesaplanmıştır. A, B ve C gruplarındaki hava kesesi gelişimleri incelendiğinde ise gruplar arasında istatistik olarak farklılığa rastlanmamıştır (p>0.05). Bunun yanında, yaşama oranları ise gruplara göre sırası ile % 11.1, % 26.2 ve % 24.5 olarak saptanmıştır. Benzer şekilde, B ve C grupları arasındaki fark istatistik olarak önemsiz iken (p>0.05), A grubu ise diğer gruplardan farklıdır (p<0.05). Anahtar kelimeler: Pagrus pagrus, air-lift, kapalı devre, akışkanlı su, larval gelişim, yaşama oranı.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, özellikle son yıllarda alternatif tür kapsamında değerlendirilen fangri, (Pagrus pagrus) balığının larval döneminde (0–35 gün) 3 farklı kültür teknolojisinin larval gelişime olan etkileri incelenmiştir. 3 tekrarlı ve tam kontrollü koşullar altında uygulanan çalışmada, akışkanlı su, air-lift ve kapalı devre üretim teknikleri olmak üzere 3 farklı larva üretim teknolojisi kullanılmış ve tanklar sırasıyla A, B ve C grubu olarak adlandırılmıştır. Tamamen toz yeme geçişin yapıldığı 35. gün sonunda, larvalara ait total boy ve ağırlık gelişimleri incelendiğinde, en iyi total boy 18.21±4.1 mm ve 83.73±6.7 mg ağırlık olarak, air-lift üretim tekniğinin uygulandığı B grubunda elde edilmiştir. Bu grubu 17.25±3.2 mm total boy ve 79.33±5.7 mg ağırlık değeri ile kapalı devrede uygulanan C grubu ve 15.52±3.3 mm total boy ve 69.13±8.2 mg ağırlık değeri ile akışkanlı su üretim tekniğinin uygulandığı A grubu izlemiştir. Total boy ve ağırlık gelişimi açısından, B grubu ile C grubu arasındaki fark önemsiz bulunmuştur (p>0.05). A grubu ile diğer gruplar arasındaki fark ise önemlidir (p&lt0.05). Ayrıca hava kesesi gelişim oranı gruplarda sırası ile %90, %93 ve %89 olarak hesaplanmıştır. A, B ve C gruplarındaki hava kesesi gelişimleri incelendiğinde ise gruplar arasında istatistik olarak farklılığa rastlanmamıştır (p>0.05). Bunun yanında, yaşama oranları ise gruplara göre sırası ile % 11.1, % 26.2 ve % 24.5 olarak saptanmıştır. Benzer şekilde, B ve C grupları arasındaki fark istatistik olarak önemsiz iken (p>0.05), A grubu ise diğer gruplardan farklıdır (p&lt0.05). Anahtar kelimeler: Pagrus pagrus, air-lift, kapalı devre, akışkanlı su, larval gelişim, yaşama oranı.
SAYGI, YASEMİN BAŞBUĞ
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SAYGI2005,
title = {ARTEMIA YUMURTALARINDA AÇILIM ORANI ÜZERİNDE HİDROJEN PEROKSİT, SOĞUKTA BEKLETME VE DEKAPSÜLASYONUN ETKİSİ},
author = {YASEMİN BAŞBUĞ SAYGI},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/Y/y38sub.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada İzmir Çamaltı Tuzlasından Kasım 2000 ve Mart 2001 tarihlerinde TEKEL Tuz İşletmelerinden satın alınan Artemia yumurtaları kullanılmıştır. Denemeler Haziran 2001 tarihinde yapılmış ve yumurta açılım oranları farklı teknikler uygulandıktan sonra standart koşullarda yumurtaların 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyon periyodu sonucunda belirlenmiştir. Bu amaçla yumurtaların bir kısmı %2 ve %5 hidrojen peroksitle 5 dk muamele edilmiş ve uygulama sonunda yumurtalar distile sudan geçirilip standart koşullarda yukarıda belirtilen sürelerde bekletilmiştir. Ayrıca soğukta bekletme deneylerinde yumurtalar 6 gruba ayrılmıştır. Her grup vakumlu, vakumsuz ve doygun tuz çözeltisinde 15 gün ve 1 ay süresince -25 ºC’de tutulmuş ve bu sürenin sonunda 1 hafta boyunca oda sıcaklığında tutulduktan sonra standart koşullarda inkübasyon yapılmıştır. Ayrıca Kasım 2000 örneklerine hipoklorit çözeltisi uygulanarak yumurta kabukları uzaklaştırılmış ve sonrasında yumurta açılım oranları tespit edilmiştir. Uygulamaların tümünde 1 litre çözeltide 1 gram Artemia yumurtası 28 ºC sabit sıcaklıkta, 1000 lux sürekli ışık koşulunda ve dipten havalandırılan silindro-konik şişelerde standart koşularda tutulmuş ve denemeler 3 tekrarlı yapılmış, ayrıca her şişeden her deneme için altı defa 1 ml. örnek alınarak yumurta açılım oranları belirlenmiştir. Denemeler sonucu kontrol grubunda kasım ayı örneklerinde ilk 24 saat sonunda açılım görülmezken, mart örnekleri için bu oran 19.2±4.25 olarak bulunmuş, 72 saat sonunda ise açılım oraları kasım ve mart örnekleri için sırasıyla %38.9±4.69 ve %68.5±9.60 olarak bulunmuştur. Yumurta açılım oranlarını artırmak amacıyla yapılan uygulamalar sonucunda uygulanan tüm yöntemlerin yumurtaların daha kısa sürede açılmalarını sağladığı, ancak 72 saat sonucunda elde edilen açılım oranlarında önemli değişimlerin olmadığı gözlenmiştir. Yapılan testlerde 72 saat sonundaki yumurta açılım oranlarına göre kasım örnekleri için en başarılı sonuçlar dekapsülasyon ile (%44.8±9.45), mart örnekleri için ise %2 hidrojen peroksitte 5 dk. bekletme (%70.5±4.94) sonucu elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Artemia, Çamaltı Tuzlası, yumurta açılım oranı, hidrojen peroksit etkisi, soğukta bekletme etkisi, dekapsülasyon},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada İzmir Çamaltı Tuzlasından Kasım 2000 ve Mart 2001 tarihlerinde TEKEL Tuz İşletmelerinden satın alınan Artemia yumurtaları kullanılmıştır. Denemeler Haziran 2001 tarihinde yapılmış ve yumurta açılım oranları farklı teknikler uygulandıktan sonra standart koşullarda yumurtaların 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyon periyodu sonucunda belirlenmiştir. Bu amaçla yumurtaların bir kısmı %2 ve %5 hidrojen peroksitle 5 dk muamele edilmiş ve uygulama sonunda yumurtalar distile sudan geçirilip standart koşullarda yukarıda belirtilen sürelerde bekletilmiştir. Ayrıca soğukta bekletme deneylerinde yumurtalar 6 gruba ayrılmıştır. Her grup vakumlu, vakumsuz ve doygun tuz çözeltisinde 15 gün ve 1 ay süresince -25 ºC’de tutulmuş ve bu sürenin sonunda 1 hafta boyunca oda sıcaklığında tutulduktan sonra standart koşullarda inkübasyon yapılmıştır. Ayrıca Kasım 2000 örneklerine hipoklorit çözeltisi uygulanarak yumurta kabukları uzaklaştırılmış ve sonrasında yumurta açılım oranları tespit edilmiştir. Uygulamaların tümünde 1 litre çözeltide 1 gram Artemia yumurtası 28 ºC sabit sıcaklıkta, 1000 lux sürekli ışık koşulunda ve dipten havalandırılan silindro-konik şişelerde standart koşularda tutulmuş ve denemeler 3 tekrarlı yapılmış, ayrıca her şişeden her deneme için altı defa 1 ml. örnek alınarak yumurta açılım oranları belirlenmiştir. Denemeler sonucu kontrol grubunda kasım ayı örneklerinde ilk 24 saat sonunda açılım görülmezken, mart örnekleri için bu oran 19.2±4.25 olarak bulunmuş, 72 saat sonunda ise açılım oraları kasım ve mart örnekleri için sırasıyla %38.9±4.69 ve %68.5±9.60 olarak bulunmuştur. Yumurta açılım oranlarını artırmak amacıyla yapılan uygulamalar sonucunda uygulanan tüm yöntemlerin yumurtaların daha kısa sürede açılmalarını sağladığı, ancak 72 saat sonucunda elde edilen açılım oranlarında önemli değişimlerin olmadığı gözlenmiştir. Yapılan testlerde 72 saat sonundaki yumurta açılım oranlarına göre kasım örnekleri için en başarılı sonuçlar dekapsülasyon ile (%44.8±9.45), mart örnekleri için ise %2 hidrojen peroksitte 5 dk. bekletme (%70.5±4.94) sonucu elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Artemia, Çamaltı Tuzlası, yumurta açılım oranı, hidrojen peroksit etkisi, soğukta bekletme etkisi, dekapsülasyon
Kaynak Gösterimi
Burada yer alan makaleler, 28-30 Eylül 2005 tarihlerinde Trabzon’da yapılan Ulusal Su Günleri Sempozyumunda sunulmuş ve Türk Sucul Yaşam Dergisi’nin 3. cilt 4. sayısında (2005) yayımlanmıştır. Makaleleri yayınlarınızda kaynak olarak kullanırken lütfen bu bilgiye yer veriniz.